- страм
- разг. прост.1. срам, позор (намыс, вожылмаш; намысыш, вожылмашке пурташ). Страмым чыташ терпеть срам; страмже могай срам-то какой.□ Страм велыс: теплосистемым йӧ нештарен огыт керт! Сем. Николаев. Ну ведь срам: не могут наладить теплосистему! См. вожылмаш, намыс.2. срамник, бесстыдник. (Такина кува:) Ой, кайдарчык кашак! Страм-шамыч! В. Бояринова. (Бабушка Такина:) Ой, позорящие! Бесстыдники! Ораде кугыза, йӱ дыгышӧ вуй, страм, мыйым лӱ дыктынеже! М. Рыбаков. Глупый старик, чокнутая голова, срамник, меня хочет напугать! Ср. вожылдымо, тегытшӱргӧ, намысдыме.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.